The 2-Minute Rule for بیماری لوپوس قلبی
The 2-Minute Rule for بیماری لوپوس قلبی
Blog Article
بیماری لوپوس می تواند بیشتر قسمت های مختلف بدن را تحت تاثیر قرار دهد و هنگامی که این بیماری بر روی اندام های داخلی مانند قلب، ریه ها، مغز یا کلیه ها تاثیر می گذارد، می تواند بسیار جدی تر هم باشد.
استروئید می تواند به عنوان یک درمان فوری، به عضله یا ورید تزریق شود.
التهاب و تورم بافتهای داخلی پوست باعث میشوند که صورت ورم کند. ورم بافت اطراف چشم با ایجاد مشکل در مشکل بینایی و مطالعه کردن همراه است.
بیماری لوپوس سیستماتیک باعث بروز درد در ناحیه قفسه سینه میشود. درد شدید و اغلب تیز، در ناحیه یا نواحی خاصی از قفسه سینه است.
هورمون ها ترکیباتی شیمیایی هستند که در بدن تولید می شوند و فعالیت سلول ها و ارگان های خاص را در بدن کنترل و تنظیم می کنند.
قلب: در صورتی که التهاب بر قلب اثر کند موجب میوکاردیتیس (ورم عضله قلب) و آندوکاردیت خواهد شد. همین طور بر اعضاء اطراف قلب تاثیر می گذارد و باعث پریکاردیتیس( التهاب کیسه پریکارد) می شود که امکان ظهور علائمی مثل: درد قفسه سینه یا سایر علائم فراهم می شود.
اگر لوپوس عملکرد کلیهها را تحت الشعاع قرار داده باشد، امکان وجود بیشتر از حد هموگلوبین وجود دارد.
مشکلات مربوط به خون مانند کم خونی در کودکان مبتلا به لوپوس شایع تر است. برخی افراد مبتلا به لوپوس بیشتر در معرض خطر لخته شدن خون در رگ ها و یا در شریان ها قرار دارند. این مشکل معمولا توسط آنتی بادی های ضد فسفولیپید ایجاد می شود. بعضی از این آنتی بادی ها می توانند بر روی بارداری نیز تاثیر بگذارند و باعث افزایش خطر سقط جنین (سندرم آنتی فسفولیپید) می شوند. مغز و سیستم عصبی
دکتر الیویا در نهایت گفت: “افراد مبتلا باید تحت نظر روماتولوژیست باشند.” پیشگیری از عوارض لوپوس بسیار آسان تر از درمان آن است.
ریزش مو بهخصوص در لکههای پوستی که به آن آلوپسیآره گفته میشود.
بیماری لوپوس پوستی با علائم متفاوتی خود را بیماری لوپوس و تب نشان میدهد. در بسیاری مواقع علائم این بیماری در دو فرد مشابه نیست.
بررسی ادرار فرد ممکن است افزایش سطح پروتئین یا گلبول های قرمز خون را در ادرار نشان دهد که اگر لوپوس کلیه های فرد را تحت تأثیر قرار داده باشد ممکن است رخ دهد.
وجود پروتئین، سلول های قرمز خونی و بافت های سلولی همگی میزان فعالیت کلیه را نشان می دهند.
این روش موثر است؛ زیرا حتی وقتی که هیچ علامتی در فرد مشاهده نمی شود، باز هم می توان بیماری را تشخیص داد.